Ээдэрч, хоормогжсон монгол хэл, эзэнгүй бэтгэрсэн үндэсний бичиг
|
|
|
|
Монголчууд бид мянга, мянган жилээр аж төрөн сууж, өвөг дээдсээ онголсон
ашдын заяаны нутагтай, аялгуу сайхан хэлтэй, түүндээ зохицсон үндэсний
бичиг соёлтой ард түмэн билээ. Монголчууд бид бас өөрийн гэсэн шашин
шүтлэгтэй, хүн төрөлхтөний оюуны сан хөмрөгт оруулсан дорвитой хувь
нэмэр арвинтай үндэстэн.
Монголчуудын өвөг дээдэс ертөнцийн
талыг байлдан эзэлж байсан ч уугуул нутгийн нь ард иргэдийг хөөн тууж,
нутаг газрыг нь булаан авч эзэгнэн суурьшсан цагаач улс биш, өсч төрсөн
унаган нутгаа амь шигээ хайрлаж, шүтэн аж төрж буй нутаг амьтай ард
түмэн билээ.
Энэ бүхнийг нуршин өгүүлэхийн учир юун хэмээвээс, агуу их
түүхтэй монгол түмний оршин байх эсэх, бусад улс орноос ондооших,
тусгаар тогтнолоо хамгаалан үлдэхэд хүйн холбоотой аялгуу сайн хэл маань
ээдэрч хоормогжин, үндэсний босоо бичиг минь хойд эцгийн харцаар байдаг
өргөмөл хүүхэд шиг өмөөрч хамгаалах эзэнгүй болж буйд сэтгэл эмзэглэж,
сонин, сонины нүүр дүүртэл санал бодлоо бичиж, радио, телевизээр чихэнд
чийр болтол ярьсан ч төр, засгийн эрх баригчид, шийдвэр гаргагч
түшмэлүүд нүдээ аньж, чихээ бөглөн өнгөрөөж буйд гүнээ эмзэглэн санаа
бодлоо ахин дахин бичин толилуулж буй нь энэ билээ.
Манай төр,
засгийн эрх баригчид авлига, ядуурал, утаа униар, уул уурхай, зуд гамшиг
зэрэг цаг зуурын ажилд түүртэж хамаг анхаарал, хөрөнгө мөнгөө түүнд
зарж, зуун жилийн дараа хүн төрөлхтөний соёлыг дархлан бүтээлцсэн Монгол
Улс үндэсний өв соёл, аялгуу сайхан хэл, дэлхийд ховорхон авианы бичгээ
хамгаалан хадгалж үлдэх, эс үлдэх эмзэг асуудалд огтхон ч анхаарахгүй
төдийгүй санаанд нь ч орохгүй байгаад бухимдаж байна.
|
|
|
|
|
Мэдээний төрөл: | Үзсэн: 471 | О: 2012-09-12
| Сэтгэгдэл: (0)
|